Fénix renacente

Dá gusto cando vemos que certa xente entra de novo en batalla e contraataca.

Galicia Rol está de novo en primeira liña!

Algo de envexa

Mágoa que por aquí non se monten destas cousas de cote. Ou igual se fan i eu non me entero. Irmandiños creo que xa é algo que vai ser difícil que se repita (eu prefiro cousas máis pequenas, pero que era toda unha experiencia non hai dúbida), e vivos "a plan" cun sitio ben montado e xente con ganas de facer (non de desfacer) o vexo, alomenos en Compostela, difícil. Sácome o sombreiro ante certos colectivos que vexo que traballan duro, pero agás moi de cando en cando (como estas xornadas de Ferrol) vexo que, aínda que hai moita xente xogando, hai poucos grupos grandes (léase clubes) que estén realmente activos "de cara á galería" (que é como se sabe se algo está activo).

Non sei, pero case todos os clubes de rol que coñezo rematan coma o rosario da aurora. Debe ser defecto do Homo Ludens.

Xornadas de Rol en Ferrol

Moito tempo sen actualizar, moitas cousas ocorridas, pouco tempo para explicalas.

Polo dagora informámosvos das inminentes xornadas de Rol que Ossián prepara en Ferrol para o 4, 5 e 6 de Decembro. Eiquí tedes o enlace.


Un saúdo dende Libredón.

PD: Alomenos Ossián segue viva... a última vez que busquei actividades de Casco Vello Libredón de Compostela enviábame a unha páxina de compra de Tamiflú. En fin.

17 de Maio

Coma sempre, manifestación na Alameda con rumbo á Quintana. Este ano con maior motivo que nunca, despois de que a escoura de Galicia Bilingüe armase a súa nasa de estrume na que moitos se deixaron atrapar. Noxento.

Hoxe, de novo, berramos pola nosa lingua. Coma mestres facémolo diariamente... porque a lingua propia de un país é un deber coñecela e un dereito usala e, pódovolo asegurar, os únicos alumnos realmente bilingües que tiven na miña vida eran aqueles que eran galegofalantes. Estes coñecían tanto o seu galego coma o castellano que era imposto por todos os medios lúdicos (series de tv, xogos de ordenador ou de play, etcétera). Os castellanofalantes só coñecían esa lingua, a cooficial, e non podían case nin artellar palabra en galego.

Éche o que hai.

Falando do rei de Breogantia...

Boas de novo, guéghel!

Lanzamos un aviso a navegantes: o vindeiro día 11 de Maio ás 18h estaremos Amra o León, Víctor Rivas i eu mesmo no salón de actos da Escola de Artes Pablo Picasso de Coruña para falar un pouco do que son os xogos de rol, d'As Crónicas, do deseño xeral do mundo de Gáidil tanto a nivel escrito coma a nivel ilustrativo e dos novos proxectos.

A quen lle interese, vémonos aló.

Por todos, para todos

A finais do ano pasado levamos unha sorpresa maiúscula: había un afeccionado a Gáidil, da mesma Irmandade do World of Warcraft que Amra o León (tamén coñecido por Gerry López) que nos fixo unha proposta moi moi interesante: crear unha wiki de Gáidil. Jab Korr é o responsable e o administrador desta idea.

Por suposto lle dimos luz verde ao proxecto, visto que pode ser unha maneira interesante de aportar máis datos sobre o Mundo de Gáidil, a Gael-leach, os diferentes seres da Luz e do Sidh...
Neste lugar de encontro poderemos atopar castros novos, novas castes, armas diferentes e moitas outras cousas, e todo o que se queira. Pola nosa parte tentaremos aportar moito e traballar para que esta wiki medre.

Pero o que agardamos verdadeiramente é que vós mesmos ampliedes, na medida en que vos apeteza, este mundo que é Gáidil.
Como xa dixemos cando publicamos o libro, agora Gáidil é voso, e sodes vós quen lle dades vida na medida en que o xogades. Nin a Arma nin a min nos gustaron nunca as "Campañas oficiais pechadas", onde a labor dun máster imaxinativo era aplastada pola maquinaria editorial impoñendo ideas.

A dirección desta wiki é http://cronicasgaidil.wikia.com/
Agardamos que lle sexa de utilidade a todos os afeccionados.
De novo, moitas gracias a Jab pola idea e pola paciencia que tivo para levala a cabo. Agora, pola nosa parte, a traballar!

Orfos de novo

Se xa o pasado anos perdiamos a Gary Gygax, o pasado día 7 de abril perdimos a Dave Arneson.

A Dave debémoslle moito todos aqueles que temos a afección non só como pasatempo, se non como medio de vida.
Foi el quen, partindo dos xogos de guerra con miniaturas, desenvolveu as primeiras aventuras de rol tal e como as entendemos agora: cada xogador, en troques de levar un exército enteiro, se encarna nun só personaxe, mentres que un árbitro encarna todo o demais que haxa no mundo. É unha mágoa todo o que ocorreu logo entre Gygax i el, malos rollos e demais. Arneson é a mente pensante, deseñadora de sistemas e xeitos de xogo que quedou na sombra, para desgracia de todos.

Dave Arneson (1/X/1947 - 7/IV/2009)

Igual que pasara cando morreu Gygax, cando Patrick me deu a nova sobre Arneson sentín pena, coma se morrera un parente lonxano ao que hai tempo non ves.
Agardo que Gary máis el se atopen no Outro Lado e poidan arranxar os seus problemas e, con sorte, o día que me toque a min pasar dese Lado ter a ocasión de botar unhas partidas con eles, xa a Blackmoor, a D&D, ou mesmo a Gáidil.

De novo por eiquí.

Buf, canto tempo. Acontecementos do pasado impedíronme retomar o blog. Acontecementos do presente e o futuro obríganme a voltar. E, antes de nada, un saúdo a todos!
Anunciarvos que moita xente se está movendo por manter viva a Afección.
Ao primeiro que vou nomear é a Zónula, que está removendo Raxoi co Ensanche para poder celebrar unhas macro-xornadas galegas este verán. Tamén me contou que ten preparados uns mini-encontros de rol e simulación para este maio, así que estade atentos.
Tamén nomear aos herméticos, e sobre todo a certos membros dese colectivo, os Cabaleiros Mercenarios, que se poñen á nosa disposición para amenizar, loitar e, sobre todo, rolear!
En Artabria coméntame Nacho que a asociación Ossián prepara tamén unhas xornadas para este verán. Agardo que non se eclipsen as de Santiago e as de Ferrol. Xa ocorreu coas que montaron Mangalego na Coruña e os Tuata dé Danann en Pontevedra e pasou o que pasou: mínima convocatoria.

Por último nomear a Jab Korr, que está a traballar un montón e pouco caso lle facemos. As nosas desculpas e promesa de poñernos canto antes a traballar no seu proxecto.

Bicos e apertas, a ver se actualizo máis a miúdo!

Os Reis Magos pasaron por Gáidil

E aí vos vai parte do que deixaron...

Comunión

Comunión é unha Habelencia moi especial, e un tanto distinta ao resto de Habelencias. Mediante o seu uso poderemos comunicarnos con case calquer cousa do mundo de Gáidil.

A simple vista poderíase considerar unha variación da Habilidade Entender, pero ten unha amplitude maior.

Cando mercamos esta Habelencia debemos escoller con qué elemento aprendemos a entrar en comunión: Rochas, Mar, Árbores, Aves, Ríos, Nubeiros, Choiva, ...

A mecánica de uso é semellante a unha Habilidade, así que a maioría das veces unha tirada de Comunión se pode resolver cunha tirada simple.

En certos casos especiais en que o Contacontos o considere oportuno pode esixir unha tirada de Maxia convencional.

No caso de unha tirada simple tan só o protagonista entendería ao elemento co que se comunique. En caso dunha tirada de Arcano, por cada nivel que teña na Habelencia poderá engadir a outro participante que poderá tanto entender coma falar.

Cómpre sinalar que, se o Contacontos o permite, o xogador pode preferir facer unha tirada de Arcano en troques dunha simple para engadir participantes na conversa.

Exemplo 1: Arume, unha feiticeira ártabra, ten Comunión (Mar) +3. Está cos seus amigos na Praia dos Niños, ao norte de Artabria. Tenta falar alí cos mares que forman as Pradarías de Lir, xa que están na procura dun tesouro que se perdeu nese mar. O Contacontos decide que será unha tirada simple, e pon de dificultade 9. Arume tira 2d6 máis a súa Habelencia Comunión (Mar) de +3, e obtén un total de 11: éxito. O Mar cóntalle que lembra, hai centos de invernos, a un heroe que tirou tal tesouro entre os penedos da praia... que sería mellor que lle preguntaran á Rocha Enorme que hai rompendo ondas un pouco máis alá.

Exemplo 2: Na compaña dos seus amigos, Arume vai a tentar falar con tal Rocha (ten Comunión con Rochas a +2), pero o Contacontos dille que está moi durmida. Vai ter que facer unha tirada de Arcano. Arume ten 4 de Arcano, 8 de Vontade e 6 de Saúde. O Contacontos decide que a dificultade é 10. Reparte 2 dados a Elaboración e 2 a Folgos. Fai a tirada de Elaboración e ten éxito, pero falla a de Folgos (perdendo 2 de Saúde). Logra espertar á Rocha Enorme e, gracias ao seu nivel na Habelencia, podería engadir a 2 persoas máis na conversa, que poden ser outras rochas menores que haxa por aló, ou a 2 dos seus amigos ou unha mestura.

Rituais de Comunión

Cando usamos a Habelencia de ritual vencellada á Comunión poderemos facer unha preparación previa.

Por cada hora que preparemos a Comunión poderemos descender a dificultade das tiradas en 1 (até o máximo que teñamos en Arcanismo ou Veneración).

Ademáis, poderemos facer comunións na distancia cos elementos seleccionados. Para poder facelo deberemos usar un foco especial (un espello, unha lagoa de augas calmas, lume de fogar, soños).

O emisor (quen lanza o feitizo) só poderá crear unha comunión con aqueles que se atopen a certa distancia. Para saber a qué distancia podemos facelo multiplicaremos o nivel de Comunión co de Arcanismo ou Veneración se son iguais ou menores que Ritual. Ese número será o máximo de días de camiño para unha persoa normal á que o receptor pode estar.

Exemplo: Brelio o Escuro quere entrar en Comunión con Estelios o Atlante para mandarlle unha mensaxe. Ten Comunión (Guéghel) +3, Ritual +4 e Arcanismo +5. A distancia máxima á que pode mandar a mensaxe é de 12 días de camiño, xa que aínda que ten Arcanismo +5 éste queda limitado ao seu nivel de Ritual, que é +4. Brelio atópase preso no Torreón do Baol'Engo, e pensa que Estelios se atopa en Libredón. Como Libredón está a moito menos de 12 días de camiño de tal Torreón, a mensaxe está en alcance. O Obxectivo de Brelio, polo tanto, sería toda Libredón; a mensaxe buscará a Estelios por todo o castro.

Unha vez sabido se é posible mandarlle a mensaxe (o emisor nunca o saberá con exactitude, a non ser que teña certeza absoluta de que o receptor esté nun sitio), o emisor fará unha tirada de Arcano á cal o Contacontos lle imporá unha dificultade dependendo da distancia, a situación de emisor e receptor e os lugares onde se atopen. Se ten éxito, o emisor poderá lanzar unha mensaxe cunha lonxitude máxima en palabras igual á diferencia entre a dificultade e a súa tirada de Elaboración, cun mínimo de 1.

Exemplo: Brelio ten unha dificultade para mandar a mensaxe a Estelios de 12, e obtén en elaboración un 18: poderá mandar unha mensaxe de 6 palabras.

Agardamos vos agrade. Felices Reis a todos!

Cambio de número

Acaba 2008, un ano en xeral malo para cousas importantes, e bo para outras importantísimas.
Valéume para decatarme de moitas cousas, sobre todo con respecto a algunha xente que me rodeaba (para ben e para mal).
Una ano con perdas moi importantes e gañancias que a primeira vista poden parecer pequenas, pero son inversións na vida.
Con todo o que pasou o 2008, para o 2009 pido claridade de visión e de entendemento, recibir do que dás e que os deuses provean.

Unha aperta a todos, pasade boa noite e que o 2009 vos traia do que dades.

EnRÓLate 2008

Este sábado día 6 foron as EnRÓLate 2008 en Goián, organizadas pola A.C. Alifáfaro. Convidáronnos tanto a Amra coma a min, pero o pobre cimmerio fallou a Tirada de Salvación contra Gripe e ao final acudín eu na compaña de Jan de Delft.

Chegamos de primeiros e fumos recibidos por Nerea, presidenta da Asociación. Tiñan alí montado un stand con todo o seu material, dende xogos de rol de Vampiro, Cthulhu, Alatriste ou os Esoterroristas ate xogos de taboleiros e cartas (Catán, Risk, Heroclix...).
A media mañán os vintetantos que alí estabamos comezamos unha mesa redonda centrada nas afeccións que nos unen: rol, wargames, xogos de taboleiro, cartas, ... Unha conversa moi distinta á que mantivemos cos amigos de Mangalego: en Goián case todos superabamos a trintena, e iso nótase nas conversas. Non por ser mellores ou peores, só por seren distintas.
Falamos un pouco de todo durante un moi bo rato. Sacamos conclusións (alomenos eu) moi interesantes sobre a situación da afección en xeral, e da xente dispar que podemos atopar dentro dela. O delas, mellor falado. Preguntándonos por que o rol perde adeptos frente ao xogos de taboleiro ou as cartas. Cecais pola falta de tempo para embarcarse nunha campaña, mentres que unha partida de Juego de Tronos ou Arkham Horror puntual é perfectamente desfrutable. O nivel de compromiso dun xogador de rol debe ser maior, xa que debe buscar tempo e, sobre todo, ganas. Xogar sen ganas a Warhammer Fantasía pode, como moito, levarnos á derrota. Xogar sen ganas a rol é demoledor para un grupo de xogo. E, á parte de tempo e ganas, hai que buscar á xente axeitada, xa que non todo o mundo vale para isto, ou non con todo o mundo queres compartir esa experiencia: non son o primeiro contacontos que prescinde de xogadores para as miñas partidas por non poder soportalos como persoa.
En definitiva: unha charla moi boa.

Despois dunha comida estupenda no Novo Arroio pasamos ás actividades da tarde: pintado de figuras coa Asociación de Modelismo Celta, Warhammer Fantasía coa Asociación Cultural Mixtura, Heroclix, Bloodbowl, Zombies!!!, Gran Dalmuti, Twister (si, si: Twister!) e outros, cuns trinta afeccionados desfrutando destes Encontros.
Wargameros xogando ao Twister: vivir para ver!

Pintado de Figuras

Ao final Jan máis eu marchamos a iso das dez da noite, e aínda quedaba xente xogando na Wii.

Unha mesa redonda xenial, un xantar opíparo e unha tarde de xogos e charla en excelente compaña. Moitas gracias a Nerea por convidarnos, e a Jesús, Conchi, Raúl, Pablo, Tito, Braulio, Miguel e a todos os demais por estar aí.

Cómics, Tebeos, Banda Deseñada

Os cómics foron para nós dende sempre fonte de inspiración. As historias e as imaxes poden achegar ao noso maxín contos perfectos para calquer xogo de rol. Neste caso para Gáidil.

Pero é curioso canto é un xogo de rol o que inspira. Hai moitos casos, con mellor ou menor éxito. No noso caso estamos presentes na bibliografía dun, para nós, estupendo tebeo: Historias de Galiza.

Xa hai dous tomos, e os dous moi entretidos... moi recomendables e moi aleccionadores.

Por outra banda (deseñada), chégame ao meu email privado (encabezado cun "Estimado Amigo") unha citación para a presentación doutro cómic de tipo castrexo-fantástico o sábado 6 de decembro: Gallaecia, de Miguel Ángel Vigo e Iván Rodríguez. Unha mágoa non poder acudir por mor da cita cos amigos de Alifáfaro. É unha lata que tantas cousas coincidan e non poder acudir a todo!
Gústanos apoiar este tipo de iniciativas, xa que nós mesmos con Gáidil vímonos moi apoiados por todo o mundo, tanto en foros coma no blogomillo. Home, houbo xente que considerou informar da nosa propia presentación do xogo como spam publicitario, pero foron os menos e ben se sabe que non todo o mundo ten os puntos suficientes como para ser pejota.

En fin... Eiquí estamos, apoiando a Miguel e a Iván nesta andaina e agardando poder inspirarnos na súa obra para desfrutar nos nosos propios mundo imaxinarios. Sorte!

Habelencias I: Convocar

Imos comezar unha serie de comentarios/aclaracións/addendas/"o que sexa" sobre as Habelencias d'As Crónicas de Gáidil.
Neste primeiro capítulo pasaremos a comentar a Habelencia de Convocar.
Convocar é unha Habelencia moi socorrida, e das máis útiles para o novato. Ten un poder devastador dende os niveles máis baixos, podendo facer moito dano. Isto, claro está, se só lle sacamos partido por ese lado. Convocar dá para moito máis.

O uso de Convocar é ben sinxelo: Tirada de Elaboración e de Folgos contra unha dificultade imposta polo Contacontos e, se temos éxito na Elaboración, o poder liberado dependerá do nivel que teñamos na Habelencia. Imaxinemos que Ghénzu o feiticeiro ten Convocar (Lume) +3. Se ten éxito na tirada de Elaboración poderá convocar unha laparada de lume que chegue a facer até 3d6 de dano. Letal para alguén pouco protexido.
Neste caso, o Lume pode ser substituído por Lóstregos ou mesmo Dagas, por exemplo. Si, si: Dagas. Un asasino pode ter a Habelencia Convocar (Dagas) +4, e (mesmo desarmado) fará un ataque coma se dun mago se tratase e tirará 4d6 de dano se ten éxito. Esas dagas, obviamente, son máxicas e desaparecerán inmediatamente despois de impactar.
Convocar Lume, Vento ou Auga pode ter diversos usos, non só ofensivos. Amra ten na súa actual Lenda de Gáidil un feiticeiro que sabe Convocar (Vento). Raras veces o usa para atacar, e ao que se adica é a establecer un perímetro protector contra frechas e ataques dese estilo, para cubrir aos seus compañeiros na batalla, aumentando a súa Defensa.
Pero Vento pode ser usado para empurrar dunha dorna que teña velas, ou para apagar un lume, ou mesmo para facer funcionar un muíño.
Un protagonista con Convocar (Xeo) podería non só facer dano a un inimigo, senón tamén crear unha película de xeo no chan que derrube aos inimigos: en troques de dano pode establecer a dificultade dunha tirada de Corpo ou Pinchacarneiros para non caer e ser derrubados, perdendo dados de Loita ou Arcano para poder poñernos de pé.
Do mesmo xeito, podemos falar de Ulin, o temible fomorián ao servizo de si mesmo que sabe Convocar (Escuridade) +5. Como vemos é un poder que non pode ser usado ofensivamente. Ulin utiliza esta Habelencia para non ser detectado. En troques de tirar 5d6 de dano, Ulin é quen de aumentar calquer intento de ser detectado por gardas, sentinelas ou vixías en 5d6. O mesmo ocorrería tendo Convocar (Brétema). É dicir, se na nosa tirada de agocharse sacamos un total de 13, e na de Convocar Escuridade sacamos un 15, mentres dure a Escuridade un garda deberá sacar un 29 coma mínimo para detectarnos. A non ser, claro, que ese garda saiba Convocar (Luz) e contrarreste os efectos da Escuridade.

Podería ter eu Convocar (Abellas) +4? Pois si. Obviamente non tería nada que ver coa Habelencia de Chamada, pois esas abellas convocadas só valerían para estorbar a un inimigo mancándoo e non estarían ao noso servizo como un animal Chamado. Pero poderían ser convocados, por que non?

Vemos así que Convocar ten moitos usos posibles e que, ás veces, elexir un método non ofensivo pode resultar máis completo e divertido en xeral para un feiticeiro ou para un aimirguín de Gáidil.

Experiencia

Toda unha experiencia compartir mesa redonda cos mozos de Frontier, o novo clube de rol formado en Coruña da man da xente da asociación Mangalego. Deunos para falar longo e tendido sobre Gáidil, pero sobre todo da situación do rol actual, de xogos novos e de xogos vellos (e si, por veces sentinme moi vello).
De novo contento de ver que hai xente que está aí traballando en serio. A semana que vén, vémonos en Goián cos compañeiros de Alifáfaro.

Citas para esta fin de semana do 29 e 30

Por un lado os Tuata dé Danann de Pontevedra contan coas súas Gorsedd do 2008. Teñen todo o horario pendurado no seu blog, e chamounos a atención que nos torneos de rol de mesa seica van xogar ás Crónicas de Gáidil. Agradecidos polo cumprimento. Que se xogue o noso xogo en tan insignes Encontros é toda unha honra: graciñas!
Nós pola nosa banda xa tiñamos dende hai tempo apalabrada a nosa presencia en Coruña coa xente de Mangalego, para unha cantas partidas e unha pequena mesa redonda.

É unha mágoa que estas cousas coincidan no tempo. É un dos problemas que vexo neste mundillo: a falta de comunicación entre clubes, asociacións ou afeccionados (ou directamente a incomunicación).
Nalgúns casos o entendo (hai grupos de xogadores que nin se aturan nin teñen motivos para facelo por problemas persoais), pero noutros vexo que é talvez porque simplemente se ignora a existencia dalgunhas asociacións ou clubes.
Por exemplo, descoñezo a existencia de xente que xogue a rol de xeito organizado en Lugo ou Ourense. Por isto, si eu montase uns Encontros de rol poderían perfectamente coincidir con outros que se fagan noutros lugares, e non por facer "contraprogramación", senon porque non hai unha rede social (antes era Galicia Rol, agora desaparecida) que aglutine e informe a todo o mundo.

Non quero imaxinar o que podería ser que todas as asociacións e clubes de xogadores de rol e miniaturas formasen unha especie de federación e que, á parte de organizar eventos pola súa conta, de cando en vez se unisen para montar algo organizado a grande escala, xa fosen macro batallas de Warhammer 40k ou partidas de Rol en Vivo masivas alén de Irmandiños. E xa nin imaxinar podo o que sería que grupos independentes coma os que coñezo por Compostela, Ferrol ou o meu propio Clube de Té se adherisen a tales actividades a nivel galego.

Algo digno de ver...

Puntos de Vista

Guillermo del Toro paréceme un contacontos de moi boa calidade. Pódeche gustar máis ou menos, pero o seu acerto, por exemplo, en usar "xente disfrazada" para facer o papel de personaxes ou de monstros en troques do lucasiano vicio de facer por ordenador todo o que non sexa humano é un acerto. Gústame sentir que podes tocar ao Fauno, ou a Hellboy, ou a Abe Sapien, e que non só son bits na pantalla. Para isto Jim Henson era un deus na terra.

Volvendo ao tema, vexo en personaxes como Nuada un exemplo físico do que pode ser un fomorián.


Claro está, debería ser azul, pero o seu xeito de moverse, de loitar e mesmo nalgunha ocasións de vestir fan que me veñan os fomori sempre á cabeza.
Cómpre sinalar que o Nuada mitolóxico pouco ten que ver o de Del Toro, pero segue sendo un personaxe do que se poden sacar ideas.

Outro exemplo é o Fauno, que a min me lembra moito a cómo poderían ser os Oisín de Cernunnos.

Gústame moito o aspecto xeral que ten. Hainos de moitos tipos, coma os Cons de Lir, que adoptan a forma de animais mariños. Tamén os hai que adoptan forma de paxaro.
Esta é a versión de Rivas dun Osián-cervo.Para as pantallas tamén faremos unha revisión dos oisín, profesión que parece que gustou bastante e que merece unhas cantas liñas para que teñan un trasfondo amplo como se merecen.

Avances

Esta fin de semana Amra máis eu estivemos facendo moitos avances para o vindeiro suplemento d'As Crónicas de Gáidil.

Xa temos unha especie de "mapa conceptual" do que queremos presentar, e entre iso están as razas de xogo. Neste caso queremos aportar datos sobre cultura, sociedade, castes e xeito de xogar.

Sociedade, cultura e estilo de vida en xeral para o trasfondo. Castes para completar a creación de Protagonistas e poder levar as mesmas razas, pero de xeitos diferentes (igual que levar un guéghal, que é moi distinto ser trasanco que leuno, por exemplo).

Xeito de xogar, pois porque nalgúns casos vimos que facía moita falla. Hai xente que ve un tourishome e pensa que é un minotauro. Hai outros que ven un loio e ven un kender. Nada máis lonxe da realidade. Os loios e tourishomes teñen unha entidade propia e non están baseados en nada diso. Queremos aportar un enfoque claro sobre estas razas e outras, para que quede constancia do noso punto de vista. Obviamente logo cada un xoga como quere (ou lle deixan). Pero ver partidas onde tourishomes renegan das súas porras cerimoniais para levar espadóns e coirazas fai que perdamos un pouco a fé. É como ver a unha horda de ninjas cargando con claymores escocesas "porque fan máis dano". Pérdese o toque cultural, etnolóxico e ancestral, que para min é o que lle dá moita coherencia a un mundo de xogo. E si hai coherencia no mundo de xogo podemos comezar a crer que estamos aló vivindo aventuras, xa non nunha mesa con catro ou cinco amigos, se non defendendo os muros de Lug, ou cabalgando as ondas das Pradarías de Lir, ou atravesando o Aranguelo do Mundo.

Temos preparado trasfondo novo para os Tourishomes, os Loios, os Saefes, os Mouros e nos gustaría aportar algo dos Fomoriáns.

Se alguén ten algunha petición especial, somos todo orellas!

PS: Engado o enlace ao clube de rol compostelán Gygax á lista de clubes en activo dos que teño constancia. Se hai máis, avisade, que dende eiquí facemos promoción.

Vida e Morte

Está ben o asociacionismo. Axuda a coñecer xente e a abrirse de mente coñecendo novas ideas, posturas e puntos de vista.
En vindeiras datas estaremos convidados pola Asociación Cultural Mangalego (tamén teñen Foro) para visitar o seu lugar de reunión e botar unhas partidiñas con eles a rol. Tamén nos convidan os compañeiros de Alifáfaro, un colectivo que, á parte de rol, fan películas!
Tamén queren de nós algo moi difícil, axudar na organización dunhas actividades en Cuntis (onde está o magnífico casto de Castrolandín) co xogo de Gáidil de fondo para dar a coñecer a cultura castrexa aos rapaces daló. Pensamos en algo como Irmandiños, pero dividido por dez ou por vinte, claro, e sobre todo coa rapazada de Cuntis como protagonistas. Debido ao clima supoño que é algo que haberá que deixar para primavera... igual para mediados de Maio?

Tamén atopamos navegando en barcos longos pola rede ao Colectivo Lúdico Hermes, que lendo o seu foro vemos que pode recolle-lo testemuño que Galicia Rol deixou no ar. Sempre é bo que xurdan estas iniciativas... e unha pena que outras esmorezan.

En fin, esta fin de semana organizarémo-lo índice das Pantallas (Solaina do Contacontos? Abeiro? Linde?) e o material que vai e que non vai, con intención tamén de colgar no grupo yahoo material que vale, pero que igual non entra nas pantallas.

Un saúdo dende Libredón.

PS: Morreu Michael Crichton. Non estaba dacordo con certas ideas súas, nin me gustaban moitos dos seus libros. Aínda así, "Devoradores de Cadáveres" e, sobor de todo a súa adaptación ao cinema, "The 13th Warrior", inspiraron tamén a estes humildes autores a escribir grandes aventuras, xa en Gáidil, xa noutros mundos. Sit tibi terra levis.

Samaín

Hoxe hai un ano puidemos ver os primeiros exemplares de As Crónicas de Gáidil nas librarías. Foi un día máxico e unha noite máxica.

En Gáidil o Samaín é un día temible: o Sidh Inframundo ábrese e a escuridade asulaga o mundo durante varias noites. Os Sidhe lanzan ataques contra as vilas dos guéghel, aproveitando que Lugh (o Sol) durme. Cando pasa o Samaín, comeza un ano novo en Gáidil.

Parece que nós levamos un tempo asulagados tamén por esta escuridade, facendo outras cousas e tentando manter a flote outros proxectos, xa de rol, xa de outros tipos de ocio, xa vitais. Neste ano houbo cousas que saíron a dereitas, pero tamén reveses que impediron que tivesemos o blogue e a lista de correo tan activa coma quixeramos. A verdade é que tivemos isto moi parado.
Estivemos xuntando moito material (en exceso, tal vez), pero hai que ordealo e probalo nese campo de batalla que son as probas de xogo ou "play testings". Tentaremos ter todo para antes do nadal, para poder enviarllo á editorial e que Víctor Rivas poida comezar os deseños cos que xa estivemos soñando Amra máis eu.

Unha boa nova que acabo de coñecer é que, aparte de a Lugh, a partires dagora teremos do noso lado tamén a Odín: alédome, Amra!

Clube de Rol en Compostela

Seica o vindeiro 4 de Outubro (este sábado) ponse en marcha o clube de rol do Ensanche compostelano. Haberá un acto de presentación a partires das 17h no que, entre refrixerios de benvida e entrega de carnés por parte do concelleiro, visionarase o Episodio IV de Star Wars.

Mágoa de non poder asistir por mor do vodorrio de Lorena, en Narón.

De tódolos xeitos hei estar ao tanto do que se faga neste clube. Polo dagora vexo que van ter varios torneos de Wargames, o 11 (de Warhammer Fantasy) e o 25 de Outubro (de Infinity). Agardo que tamén se vexan pronto actividades de rol e de rol en vivo.

E agardo que este clube funcione e que teña cabida e diversión para todos.