O tes diante e non o ves...

Vía Uruloki atópome de fronte con isto:
Unha nova aventura de Conan en película? Sempre son boas novas.
Tanto Amra coma min somos admiradores da obra de Robert E. Howard, home curioso de inmensa imaxinación e amigo epistolar do noso tamén benquerido H. P. Lovecraft.
Sobre ese hipotético filme pouco podo dicir, só que seica o queren facer máis afín á obra de Howard. Para min Conan o Bárbaro encaixa perfectamente en espírito coa obra que o autor escribeu, e paréceme unha das mellores películas de aventuras de todos os tempos. Pero, de certo, o Conan da película pouco ten que ver co Conan dos relatos ou dos cómics.


A Era Hibórea de Howard servíunos moito de inspiración para ambientar Gáidil. Aínda que a priori non teñan moito que ver, gústanos a idea de que haxa enormes monstros, pero que se vexan pouco; de que o teu peor inimigo poida ser un simple humano; que a fermosa filla do rei á que hai que rescatar é unha temible guerreira que non precisa da túa axuda e que che pode dar unha malleira se a miras tempo de máis; de que sexan as túas fazañas as que falen por ti. Somos tamén grandes seguidores da Alta Fantasía, pero na nosa visión de Gáidil diso igual hai menos.

Conan é un bo exemplo de onde pode chegar un Protagonista. Podemos seguir a estela do Conan da primeira película mesturándoo con historias propias de R.E. Howard, por exemplo, e extrapolalo a Gáidil con moita facilidade:
1- O castro onde vives é arrasado por servintes dun feiticeiro escuro. Ti es esclavizado e só despois de aprender o camiño das armas como esclavo alén dos Montes Arrebolados es liberado.
2- Libre xa, consegues refuxio nunha mámoa en territorio tamarco, onde antigos reis repousan. Ao coller unha das enferruxadas armas para poder defendéreste, es atacado polo esquelete dun deles. A maxia escura volve á túa vida. Aínda así a espada resulta ser un obxecto forxado polo Mouros hai centos de invernos. É a túa compañeira a partires de entón.
3- Visitas castros onde es contratado como gardaespaldas, asasino e mesmo ladrón. Loitas mesmo contra seres do Sidh e gañas amizades e moitos inimigos tamén.
4- Buscado en mil lugares, cambias o teu nome e rematas nun barco sicaeo pirateando ao longo do Arco de Lir. Co tempo chegas a ser capitán dese barco. Debido á túa sorte e pericia, o mesmo Breogán promete recompensa pola túa captura.5- Vives estranas aventuras no mar, e mesmo pode ser que chegues aos restos da Afundida Atlántida ou á Illa da Xuventude, e recuperes tesouros longo tempo perdidos.
6- Alguén fala, e consegues información sobre os que arrasaron o teu castro cando eras un neno: seica un saefe servinte da Dana estaba detrás de todo. Buscaba os secretos dos ferreiros do teu castro, que o deus Goibniu lles dera antes dos tempos dos avós.
7- Consegues unirte a unha Irmandade que loita contra este saefe, e pouco a pouco acumular poder e reponsabilidades dentro dela. A Irmandade está emparentada en propósitos co Breogán (que é un dos líderes en secreto), e póñenche ao cargo de varias dúcias de guerreiros para que loites contra o saefe. Esta loita dura varios anos, e sempre se salda en pequenas victorias e derrotas.
8- Co tempo chegas a ser un fión e conselleiro do Breogán, e segues a loita contra o malvado saefe, esta vez movilizando castros enteiros contra os seus secuaces. O teu Renome é tan alto que es recoñecido como "Xefe de Grandes Heroes".
9- Convencendo ao Breogán, consegues poñerte ao mando dun grande exército para para-los plans do saefe de arrasar Breogantia e parte do norte da Gael-leach. Hai unha batalla terrible na que grandes heroes morren, incluído o Breogán, pero ao final consegues vencer ao malvado saefe! (sendo Conan seguramente tería matado el mesmo ao Breogán para usurpar o Trono de Carballo, pero imos deixalo así...).
10- Entras na Peneira e es elexido novo Breogán polos teus propios méritos. Novos e maiores perigos agardan ao noso Protagonista.
Conan, xa que logo, pode ser un exemplo perfecto de cómo o máis humilde dos cimmerios pode chegar a ser rei de Aquilonia, e de como calquer Protagonista pode chegar a ser o Breogán da Gael-leach. Pero iso si, despois de moito xogo e moita aventura.

Un saúdo dende Libredón!